W weekend 23-24. sierpnia wypłynąłem z portu Bosö z moim przyjacielem Mikołajem. Nocując w znanej mi już zatoczce Skarpö okrążyliśmy centralną część szkierów Sztokholmu i dotarliśmy – po całodziennej walce z sinym przeciwnym wiatrem – do portu Saltsjöbaden.
W następny weekend wziąłem na pokład innego załoganta – kolegę z pracy, Romana. Wypłynęliśmy z Saltsjöbaden mając na celu dopłynąć w niedzielę do Nynäshamn, skąd mógłbym w następny weekend łatwo dostać się do Oxelösund.
Jednak od razu mieliśmy sprzyjający, dość silny wiatr. Z wiatrem tym dotarliśmy do Nynäshamn już w sobotę po południu. Postanowiliśmy mimo to realizować nasz plan i nocować na dziko. Zacumowaliśmy przy wysepce Stora Ramklov niedaleko Nynäshamn i spędziliśmy miły wieczór przy grillu i gadaniu.
Następnego dnia sportowe ale krótkie żeglowanie do miasta, gdzie Roman zszedł z łódki i pojechał do domu, ja zaś zabrałem się za roboty łódkowe. Gdy się pochylałm nad jakimś problemem, wypuściłem do wody telefon komórkowy. Tak oto spoczęła na dnie basenu portowego, głębokiego tu na 8 metrów, większość zdjęć z wakacji.
Wreszcie dnia 7. września przyjechałem na łódkę sam, wracając z biura w Sztokholmie. Następnego dnia wstałem i stwierdziłem z niesmakiem, że na morzu mgła. Jednak prognoza przewidywała, że mgła jest tylko przy samym brzegu, rzuciłem wię cumy i wypłynąłem z portu.
Rzeczywiście mgła nie stanowiła problemu już kilkaset metrów od lądu. Udało mi się samemu postawić żagle i całą drogę odbyłem w ciszy i spokoju. Po południu dotarłem do Oxelösund, gdzie Agnieszka czekała na mnie i pomogła mi zacumować.
Tak zakończył się nasz pierwszy rejs na wody na północ od Sztokholmu. Przebyliśmy 712 mil morskich, poznaliśmy sympatyczne miejsca i ludzi, dotarliśmy tam gdzie nas jeszcze nie było. Przećwiczyliśmy żeglowanie z Kotami oraz szukanie Kotów po chaszczach przed wypłynięciem. Zobaczymy czy w następnym sezonie będziemy mogli doświadczenia te odnowić i rozszerzyć.
Leave a Reply